Malnovaltgermana lingvo

Malnovaltgermana lingvo
Althochdeutsch
lingvo • mortinta lingvo • historia lingvo • formortinta lingvo
altgermana lingvaro
Parolata en	Ĝermanio sude de la tiel nomata "linio de Benrath"
Denaskaj parolantoj	lingvo ekde ĉ. la jaro 1050 formortinta
Skribo	latina
Lingvistika klasifiko
Hindeŭropa lingvaro Ĝermana lingvaro Okcidentĝermana lingvaro Malnovaltgermana lingvo
Lingvaj kodoj
Lingvaj kodoj
ISO 639-2	goh
ISO 639-3	goh
SIL	goh
Glottolog	oldh1241
Angla nomo	Old High German
Franca nomo	vieux haut-allemand
v • d • r

La termino malnovaltgermana lingvo – germane Althochdeutsch (Ahd.) – signas la plej malnovan skribe dokumentitan formon de la altgermana lingvo, kiu estis parolata inter la jaroj 750 kaj 1050.

La vorto „deutsch“ (germana) unuafoje aperas en dokumento el la jaro 786 en la mezepoke latina formo theodiscus. La malnovaltgermana formo de la vorto nur pruveblas multe poste. En manskriba kopio de antikva lingvolerna libro de la latina, probable farita en la dua kvarono de la 9-a jarcento, estas noto de monaĥo, kiu ŝajne ne komprenis la latinan vorton "galeola" ("manĝilujo en helmoformo"). Li ŝajne demandis iun alian pri la signifo kaj apud la vorto aldonis la germanan signifon. Por tiu noto li uzis la malnovaltgermanan lingvonomon "diutisce: gellit", do "germane: bovleto".